การศึกษาใหม่ซึ่งนักวิจัยตั้งข้อสังเกตเป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของประเภทของการแทรกแซงเวลาที่กินอาหารในมนุษย์นี้ปรากฏออนไลน์ในวารสารความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ได้รับทุนจาก National Heart, Lung and Blood Institute (NHLBI) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ NIH

Marishka Brown, Ph.D., ผู้อำนวยการศูนย์แห่งชาติของ NHLBI กล่าวว่า "นี่เป็นการศึกษาในห้องปฏิบัติการที่เข้มงวดและมีการควบคุมสูง ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการแทรกแซงที่อาจเกิดขึ้นสำหรับผลเมตาบอลิซึมที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานเป็นกะ ซึ่งเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่ทราบกันดี" การวิจัยความผิดปกติของการนอนหลับ. "เราหวังว่าจะมีการศึกษาเพิ่มเติมที่ยืนยันผลลัพธ์และเริ่มคลี่คลายรากฐานทางชีววิทยาของการค้นพบเหล่านี้"

สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยได้ลงทะเบียนผู้เข้าร่วมเยาวชนที่มีสุขภาพดี 19 คน (ผู้หญิงเจ็ดคนและผู้ชาย 12 คน) หลังจากขั้นตอนการปรับสภาพเบื้องต้นแล้ว ผู้เข้าร่วมจะได้รับการสุ่มเลือกโปรโตคอลในห้องปฏิบัติการที่มีการควบคุม 14 วัน ซึ่งเกี่ยวข้องกับสภาพการทำงานในตอนกลางคืนที่จำลองขึ้นพร้อมกับตารางมื้ออาหารหนึ่งในสองมื้อ กลุ่มหนึ่งกินในตอนกลางคืนเพื่อเลียนแบบตารางมื้ออาหารตามแบบฉบับของคนทำงานกลางคืน และกลุ่มหนึ่งกินในตอนกลางวัน

จากนั้นนักวิจัยได้ประเมินผลกระทบของตารางมื้ออาหารเหล่านี้ต่อจังหวะการเต้นของหัวใจภายใน นั่นคือกระบวนการภายในที่ควบคุมไม่เพียงแค่วงจรการนอนหลับ-ตื่น แต่ยังรวมถึงวงจร 24 ชั่วโมงของการทำงานของร่างกายแทบทุกด้านรวมถึงเมตาบอลิซึมด้วย

นักวิจัยพบว่าการรับประทานอาหารตอนกลางคืนช่วยเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน ในขณะที่การจำกัดมื้ออาหารให้เป็นเวลากลางวันช่วยป้องกันผลกระทบนี้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ระดับน้ำตาลในเลือดเฉลี่ยสำหรับผู้ที่รับประทานอาหารตอนกลางคืนเพิ่มขึ้น 6.4% ในช่วงกลางคืนจำลอง ขณะที่ผู้ที่รับประทานอาหารกลางวันไม่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

"นี่เป็นการศึกษาครั้งแรกในมนุษย์ที่แสดงให้เห็นถึงการใช้ช่วงเวลารับประทานอาหารเป็นมาตรการต่อต้านผลกระทบด้านลบร่วมกันของความทนทานต่อกลูโคสที่บกพร่องและการจัดตำแหน่งจังหวะชีวิตที่หยุดชะงักซึ่งเป็นผลมาจากการทำงานกลางคืนจำลอง" Frank AJL Scheer, Ph.D. ผู้นำการศึกษากล่าว . ศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ที่ Harvard Medical School และผู้อำนวยการโครงการ Medical Chronobiology ที่ Brigham & Women"s Hospital ในบอสตัน

นักวิจัยกล่าวว่ากลไกที่อยู่เบื้องหลังผลกระทบที่สังเกตได้นั้นซับซ้อน พวกเขาเชื่อว่าการรับประทานอาหารในเวลากลางคืนส่งผลต่อระดับกลูโคสในระหว่างการทำงานในเวลากลางคืนที่จำลองขึ้นจากความผิดปกติของร่างกาย ซึ่งสอดคล้องกับความคลาดเคลื่อนระหว่าง "นาฬิกา" กลางวงกลม (อยู่ในบริเวณไฮโปทาลามัสของสมอง) กับพฤติกรรมการหลับ/ตื่น แสง/ความมืด และการอดอาหาร/การรับประทานอาหาร ซึ่งอาจส่งผลต่อ "นาฬิกา" ที่ต่อพ่วงไปทั่วร่างกาย การศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การคาดคะเนนาฬิกาชีวิตกลางกับรอบการอดอาหาร/การกินมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด งานวิจัยนี้ชี้ให้เห็นถึงผลดีของการรับประทานอาหารกลางวันต่อระดับกลูโคสในระหว่างการทำงานจำลองตอนกลางคืน ซึ่งอาจได้รับแรงผลักดันจากการจัดตำแหน่งที่ดีขึ้นระหว่าง "นาฬิกา" ส่วนกลางและอุปกรณ์ต่อพ่วงเหล่านี้

"การศึกษานี้ตอกย้ำแนวคิดที่ว่าเมื่อคุณรับประทานอาหารมีความสำคัญต่อการกำหนดผลลัพธ์ด้านสุขภาพ เช่น ระดับน้ำตาลในเลือด ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับคนทำงานกลางคืน เนื่องจากโดยปกติแล้วพวกเขาจะกินตอนกลางคืนระหว่างเป็นกะ" Sarah L. Cellappa, MD ผู้ร่วมวิจัยกล่าว , Ph.D. นักวิจัยภาควิชาเวชศาสตร์นิวเคลียร์แห่งมหาวิทยาลัยโคโลญ ประเทศเยอรมนี เชลลัปปาเคยร่วมงานกับ Scheer ใน Brigham & Women"s Medical Chronobiology Program

เพื่อแปลผลการค้นพบนี้เป็นการแทรกแซงเวลามื้ออาหารในทางปฏิบัติและมีประสิทธิภาพ นักวิจัยกล่าวว่าจำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติม ซึ่งรวมถึงพนักงานกะที่ทำงานในชีวิตจริงในสภาพแวดล้อมการทำงานปกติของพวกเขาบาคาร่า สมัครบาคาร่า